شمال نیوز: جناح بزرگ اصولگرایی که روزگاری در ایران صاحب الامر و پیشرو محسوب می شد، این روزها دچار مشکلات فراوانی شده است.

به گزارش نامه نیوز،جبهه اصولگرایی این روزها دچار انشقاق و به چند دسته تقسیم شده و نواصولگرایانی که سابقه آنها نسبت به اصولگرایان سنتی در زمینه فعالیت های سیاسی ناچیز است، سرنوشت را به دست گرفته ومشخص نیست که آینده این تشکل را به کجا می کشانند.

تلاش سنتی ها

با این حال برخی طیف ها و شخصیت هایی که از بازماندگان جریان اصولگرایی هاشمی و مهدوی کنی هستند،خود را از بزرگان این جریان می دانند و در تلاش هستند تا گزینه هایی را به جامعه معرفی و آن را به عنوان شاخص حزب خود وارد ائتلاف جمعی اصولگرایان کنند. در این بین اسامی افرادی مانند اسدالله بادامچیان، مصطفی میرسلیم و در این روزهای اخیر محمدرضا باهنر به گوش می رسد. در میان گزینه هایی که زمزمه حضور آنها در بازی های انتخاباتی مورد توجه است، محمدرضا باهنر بیشتر از سایر افراد شرایط منتخب شدن را دارد.

سیاست دور برد باهنر

باهنری که در زمان انتخابات مجلس سال 94 ثبت نام نکرد و در آن زمان دلیل این عدم حضور را مسائل شخصی اعلام کرد. ولی به نظر می رسید لابی من مجالس ایران در آن بازه زمانی به خوبی درک کرده بود که برای حفظ جایگاه خود و خداحافظی مناسب از بهارستان، دیگر نباید وارد این کارزار شود. چرا که اندکی بعد با چشمان خود مشاهده کرد که هم طیفانش چگونه با رای مردم از عرصه کنار زده شدند. البته برخی از نظریه پردازان در همان دوران نیز معتقد بودند که محمدرضا باهنر عرصه مجلس را ترک کرد تا به سمت پاستور برود. حال این عزیمت هم می توانست برگرفته از نقشه های وی برای ریاست پاستور باشد یا بازی برای گرفتن صندلی یک وزیر یا معاون. محمدرضا باهنر در طول دوره نمایندگی خود نشان داد فردی نیست که به راحتی موقعیت و جایگاه خود را فدای مناسبات زودگذر و جریانی کند. باهنر زمانی که در مجلس نهم فشار فراوانی بر دولت یازدهم وجود داشت به عنوان یکی از سدها در برابر هجمه تندروها عمل کرد.

رای شکنی یا کاندایداتوری

 باهنر به عنوان یکی از اعضای عادی جریان اصولگرا به حساب نمی آید و بعد از فوت حبیب الله عسگر اولادی به عنوان رییس تشکلی به نام جبهه پیروان خط امام رهبری انتخاب شد که بسیاری از اصولگرایان زیر مجموعه آن محسوب می شوند. برای همین به طور حتم باید منتظر ماند و دید که کل جریان اصولگرایی برای انتخابات پیش رو چه برنامه و هدفی را در پی گرفته اند و آیا قصد دارند همین شائبات و زمزمه ها را به واقعیت تبدیل کنند یا خیر!

در صورتیکه قرار بر ادامه همین مسیر باشد، بدون شک گزینه هایی که وجود دارند باید دارای یک وجه رای آوری باشند که به نظر می رسد هیچ کدام از گزینه های تازه معرفی شده دارای این خصوصیت نیست و تنها سبب رای سوزی برای اصولگرایان خواهند شد.ولی در میان آنها، باهنر می تواند ائتلافی را ترتیب دهد برای آنکه رای خود را به سبد روحانی نزدیک کنند و در ادامه بعد از اعلام نتایج در قالب یک دولت ائتلافی به کار ادامه دهند.

بدون شک باهنر نیز در همین مسیر با برنامه وارد شده است و بدون آنکه جوانب امر را مورد بررسی قرار دهد خود را قربانی بازی های سیاسی و جناحی جریان های نواصولگرایی نمی کند. نائب رییس مجلس نهم ارتباط مناسبی نیز با بدنه اصولگرایان سنتی مانند لاریجانی و ناطق نوری دارد و این موضوع نیز بیش از پیش اذهان را به سمت نقشه انتخاباتی وی که بازی در زمین روحانی برای ایستادن در برابر تندروهاست پیش می برد.

حرکت بی برنامه ممنوع!

چرا که باهنر و طیف هم فکر او به خوبی می دانند که در  این سرزمین با هر قشر و جریانی می توان همکاری و کنار آمد غیر از تندروها. برای همین این سیاستمدار کهنه کار، برای بقای عمر سیاسی خود ابتدا طراحی لازم را خواهد کرد و سپس دست به مهره می شود.